Ідэальны чалавек
(Ветэрану Вялікай Айчыннай вайны Рыгору Сцяпанавічу Прыходзьку прысвячаецца)
Невялікага расточку
Ідэальны чалавек.
Па жыцці, як па масточку,
Крок чаканіць цэлы век.
І на фронце не хаваўся,
Па-геройску ваяваў,
Да Берліна ён дабраўся,
На Рэйхстагу напісаў:
«Мы прайшлі дарог нямала,
Зналі гора, жах і смерць.
Сустракай жа мяне, мама,
Вёска Рудня, горад Ельск!»
Шчыраваў і жыў сумленна
І сяброў не прадаваў.
Для майго ён пакалення –
Гонар, прыклад, ідэал!
Рыгор Бабчанок
